Rozmowa ze zwierzetami jest mozliwa, choc napewno nie tak jak wiekszosc ludzi sobie
wyobraza. Dlugo zastanawialam sie czy napisac ten post, bo nie wiem o tej umiejetnosci
zbyt wiele. Rozmawiam ze zwierzetami od dziecka, i przez wiekszosc czasu myslalam, ze to
normalne i kazdy i tak ma - ku mojemu zdziwieniu i smutku okazalo sie, ze nie.
Zdziwieniu bo to przeciez takie proste! Zwierze samo sie pcha do konktatu, codziennie
stara sie cos przekazac, a smutku bo nie raz wiele krzywdy wyrzadzaja zwierzeciu np.
usypiaja je nie pytajac wczesniej o zdanie, bija je nie majac pojecia dlatego cos zrobil.
Zadne zwierze nie jest zle, sa tylko zli ludzie - malo osób rozumie dlaczego zwierze jest
agresywne, nie dlatego bo tak mu sie podoba tylko dlatego bo sie boi i stara sie bronic,
bite zwierze czuje sie zagrozene i kiedy widzi ludzki gatunek wysyla ostrzezenia które
sa szczekaniem, ujadaniem w ostatecznosci nastepuje atak. Pamietam, jak bylam mala
przyszla w gosci taka baba, pies byl bardzo czujny kiedy wyciagnela reke do mnie, pies
ja ugryzl - zauwazcie! Ugryzl ja w mojej obronie i znal umiar ugryzienia.
Potem sie okazalo, ze ta wlasnie Pani byla zagrozeniem dla tego psa bo ona go kopala na
czym zostala pózniej przylapana.

Jak to jest rozmawiac ze zwierzetami i na czym to polega? Hmmm ciezko mi to wyjasnic bo
nawet nie jestem pewna. W niektórych zródlach podaja, ze aby rozmawiac ze zwierzeciem
trzeba byc telepata w innych, ze empata w rzeczywistosci mysle, ze trzeba byc pomiedzy.
Telepatka nie jestem, empatka tak - kiedy rozmawiam ze zwierzeciem czuje slowa (empatia)
a potem nieme slowa splywaja na mnie (telepatia). Wilk1610 równiez rozmawia ze
zwierzetami, nie jest telepata ale ma nie wycwiczony dar empatii (wlancza mu nagle i nagle
odchodzi). Mam teorie, ze kiedy sie jest empata i rozmawia ze zwierzetami to
automatycznie wlancza sie telepatia - wkoncu od empatii do telepatii jest jeden krok.

Najwazniejsze i konieczne to trzeba zrobic aby móc rozmawiac ze zwierzetami jest
nawiazanie wiezi - Ci którzy kochaja zwierzeta, nie maja z tym problemu, jedno spojrzenie
w oczu i wiez gotowa. Zwierzaki tylko na to czekaja.

A oto i technika:

Poglaskajcie zwierzaka, spójrzcie mu gleboko w oczu i powiedzcie cos do niego, zwróccie
uwage na swoje uczucie - odpowiedz powinna sama przyjsc.

Moze sie wam zdarzyc, ze odpowiedz bedzie calkiem bez sensu np. pies powie, ze jak was
nie bylo to latal sobie po suficie - nie zrazajcie sie taka odpowiedzia, logika lubi sie
wszedzie wciskac nawet tam gdzie nie powinna - jezeli uzyskacie taka odpowiedz to oznaka, ze
swiadomosc sobie z was robi jaja, moze byc tez tak, ze tak bardzo chcecie odpowiedzi, ze
wymuszacie ja a wtedy pojawia sie pierwsza z brzegu mysl która na ogól nie ma zadnego
sensu i jest glupia. xD

Skad bedziecie wiedziec, ze odpowiedz ta jest dobra odpowiedzia? Poczujecie to o ile nie
zaczniecie myslec logicznie. Na pewno proste pytania typu co chcesz, jak sie czujesz,
zapytanie o nastrój bedzie bardzo prosto poczuc ale pytania typu: co sie stalo, ze
zlamales noge? Moga juz byc nasylane przez logike. Po prostu trzeba nauczyc sie ja
wylaczac, z biegiem czasu sami zobaczycie, ze odpowiedzi waszego zwierzaka odnajduja
sens w rzeczywistosci. Najlepiej zapisywac sobie pytania w zeszycie i odpowiedzi
zwierzaka. Kto wie? Moze po jakims miesiacu okaze sie, ze zwierzak faktycznie ma kamienie
na nerkach? Albo, ze ten mily kochany sasiad obok faktycznie sie zneca nad waszym psem?
Zapytajcie go dlaczego jest agresywny, zapytajcie czego i dlaczego sie boi - z cala
pewnoscia te odpowiedzi beda dobre.

Wsluchajcie sie. Ludzie maja uszy ale nie potrafia z nich korzystac! Pamietajcie o tym.
I dajcie znac jak wam poszlo.

PS: Nie zdziwcie sie, jak po opanowaniu tego kazde zwierze bedzie was uwielbiac i
bedziecie w stanie uspokoic obcego psa czy kota w klinice weterynaryjnej.
Pamietajcie im czesciej i lagodniej mówicie do zwierzaka tym on sie bardziej uspokoja.