Mój pierwsze dzieło, nie wiersza a piosenki w stylu death metalu.


Rozpoczynamy taniec.
Z niego nikt nie wraca.
Kukiełka chorych mysli.
Znów się mną bawisz.
Naiwna zabaweczka.
Zaczynamy okrwawiny.

Wciąż dręczą cie sny?
Nie ma na to lekarstwa.
Spójrz w swe odpicie.
Be ze mnie umierasz.
Ta stara kukiełka.
Zniszczona kukiełka.


Znów mnie wyrzucasz.
Znudzona,naprawdę?
Czy czujesz tę woń.
Twa serca martwica.
Upadła Anielica.
Karmazynowe dziewczę.
Nie oczerniaj mnie.


Twe słowa nie mają znaczenia.
Straciłaś swą szansę.
Spijam twą krew.
Między grobami obmywanych przez deszcz.
Nacinam ci skórę.
Tnę różne symbole.
Zmęczony psychopata.


Wciąż dręczą cie sny?
Nie ma na to lekarstwa.
Spójrz w swe odpicie.
Be ze mnie umierasz.
Ta stara kukiełka.
Zniszczona kukiełka.

A jak to się śpiewa?

Skoro death metal to w stylu "śpiewaj tak, aby nieznający się myślał, że wymiotujesz" (true story).
Zapodaj wokal! :D

Dobre, mocne.

Wyrąbiste! Kiedy u nas w studiu to nagrasz? :)

Gdzieś na dniach, muszę jeszcze trochę go rozpisać.