Fala niewyobrażalnego smutku mnie przykrywa...
Połączyła się z moim ciałem i powstało cierpienie...
Ono zostawiło potężna bliznę w moim sercu...
Wytrysła krew z moich żył...
Mam pustkę w myślach i już tylko czuję...
Czuję to, co zaraz nadejdzie...
Czekałam na to długo...
Co będzie potem? Wspomnisz mnie czy zapomnisz?
Czy po paru latach dalej będę w Twoim sercu?
Czy już ktoś inny je zajmie?
Czy mój grób będzie pełen kwiatów i świeć w kształcie serc?
Czy obrośnięty chwastami z zardzewiałym krzyżem?
Czy istnieje życie po śmierci?
A może będę szczęśliwa w niebie u boku kogoś, o kim już zapomniałam?
Tyle mam pytań i ani jednej odpowiedzi...
Leżę nieruchomo pokrwawiona na brudnej podłodze...
Pies skomląc liże mnie...
A ja będę tęsknić tylko za nim i za Tobą... Nagle czuję że serce mi przestaje bić...
A ja zaczynam się z tego śmiać...
Anioł Śmierci zabiera mnie ze sobą do nieznanego mi miejsca...
Tam już nikt mnie nie zrani...
Żegnajcie przyjaciele...

xD

Piękny wiersz.
Taki, realistyczny :)

Napisałam go parę lat temu... Nie dawno znalazłam stronę z moimi starymi wierszami xD
Od roku już nic nie napisałam...